به گزارش سفرنيوز ، استوارد بن سوسان مدیر تهیه بیمه های سفری مسافرت های ضروری می گوید، مورد اخیر بیماری متاثر کننده در جمهوری دومینیکن (دریاچه کارائیب) دلیل موجهی است برای اینکه هر کسی هنگام سفر به خارج از کشور خود احتیاج به بیمه دارد؛ با وجود آنکه در چه حدی از سلامت و تندرستی باشد.

صدها نفری که در هتل جزیره کارائیب بوسیله نوعی حشره گزیده شده اند، برای کمک های داروئی حتی از آن سوی اقیانوس ها نیز احتیاج به کمک داشتند، اما قیمت داروها موجب شکل گیری این سناریو شد که بسیاری از مسافران بی پول، بدون دارو رها شدند.

وی ادامه می دهد؛ البته بسیاری از مردم فراموش می کنند که آنها نمی توانند سرویس بهداشت بین الملل را در ساک مسافرتی خود جای دهند وقتی شخصی در خارج از کشور خود بیمار می شود حتی با کارت های سلامت اروپایی جدید نیز نمی تواند از مراقبت های رایگان بهره مند شود. آنها همیشه باید مقدار بسیاری صورتحساب بپردازند که گاهی قیمت آن نجومی است و البته این بستگی به نوع مشکل بیمار نیز دارد.

آنچه که افراد باید انجام دهند این است که از بیمه های سفری بهره بگیرند تا وسیله ای باشد برای کمک در پرداخت هزینه ها و تهیه داروهای آنها، در غیر این صورت برای درمان مجبور به بازگشت به کشور خود می شوند.

به عنوان مثال، در جمهوری دومینیکن هزینه یک خانواده با دو فرزند برای اقامت چهارده روز حدود 99/29 یورو است که بالاترین مقدار هزینه برای همین تعداد 99/36 یورو تخمین زده می شود. البته این قیمت با هزینه های خانواده ای که دکتر آنها را ویزیت کرده یا مجبور به بستری و درمان شده اند، قابل مقایسه نیست.

وی همچنین افزود؛ هیچکس نمی داند آنچه برای شخص طی مسافرت رخ می دهد، هنوز تاثیر خودش را بر روی سلامتی وی آشکار نکرده چرا که آنچه گردشگر طی سفر تجربه می کند تا مدت های طولانی از آن متاثر است، اگرچه این مسافرت تنها چند روز باشد، به همین جهت هر گردشگری قبل از مسافرت باید به بسیاری از هزینه های قانونی خود توجه کند، این موجب می شود شخص در قبال حوادث غیرمترقبه ای مانند تصادف، سقوط از کوه، بیماری های ناگهانی و غیره از نظر مالی کمتر دچار مشکل شود.

اگرچه برخی از تورها با اخذ مبلغی که البته آن طی سفر نیز، ممکن است افزایش یابد افراد را در قبال هزینه های قانونی شان پوشش می دهد، اما این نوع بیمه ها تنها برخی از فعالیت های خاص را در بر می گیرد. به عنوان مثال اگر گردشگری در ورزش مهیجی شرکت کند و دچار آسیب دیدگی شود، این نوع هزینه او را در بر نخواهد گرفت چرا که این نوع بیمه فعالیت هایی با ریسک بالا را پوشش نمی دهد اما اگر همان شخص به سادگی در حال شنا در دریا باشد و ناگهان دچار حادثه شود، می تواند تحت پوشش این نوع هزینه درآید.

در پایان استوارد بن سوسان تاکید می کند؛ هیچ گردشگری با خود گوی بلورین به همراه ندارد که به او خبر دهد چه حوادثی طی سفر بر او رخ خواهد داد، اما باید پیش بینی کند تا شرایطی مانند آنچه در جمهوری دومینیکن پیش آمد، دیگر رخ ندهد چرا که هزینه بالای داروها از بلعیدن آنها بسیار تلخ تر است.