به گزارش سفرنیوز، سرپرست پایگاه ملی روستای تاریخی کندوان در استان آذربایجان شرقی از ادامه کف‌سازی روستا و مرمت کران‌ها خبر داد و ساخت و ساز‌های غیر مجاز را مانعی برای ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو عنوان کرد.
امیر جدایی (سرپرست پایگاه ملی روستای تاریخی کندوان) با اشاره به ادامه روند ساماندهی ورودی و انجام کف‌سازی روستای کندوان، گفت: کف‌سازی روستا از سال گذشته آغاز شد و امسال نیز با توجه به اعتبار تخصیص یافته ادامه پیدا کرد. سال گذشته حدود ۱۰۰ متر مربع از کف‌سازی انجام شد و امسال نیز حدود ۸۰۰ تا ۹۰۰ متر مربع در حال انجام است.
او همچنین از مرمت کران‌ها خبر داد و گفت: مرمت کران‌ها در دستور کار ما قرار دارد و با توجه به فرسایشی که اتفاق می‌افتد هر سال نیاز است تا مرمت‌های جدید انجام شود. سال گذشته نیز تعدادی از کران‌ها که ترک برداشته و در حال ریزش بودند، مرمت شدند و امسال نیز حدود ۱۰ کران در حال مرمت است که برخی از آن‌ها با کمک اهالی روستا مرمت می‌شوند. نباید فراموش کرد که ترک برداشتن و ریزش این کران‌ها طبیعی و بر اثر عوامل جوی ممکن است ترک‌هایی در کران‌ها ایجاد شود. باید پایش مداوم داشت و جلوی عمیق شدن این ترک‌ها را بگیریم. درحال حاضر کرانی که مشکل جدی و ترک عمیق داشته باشد شناسایی نشده است.
سرپرست پایگاه ملی روستای تاریخی کندوان همچنین درخصوص وضعیت کاوش در منطقه گفت: تقریبا می‌توان گفت همه چیز کندوان آشکار است و نیازی به کاوش باستان‌شناسی ندارد، اما روستای حیله‌ور که در نزدیکی کنوان قرار دارد و ارتباطات زیادی بین آن‌ها برقرار بود نیازمند بررسی‌های باستان‌شناسانه است.
او همچنین از ساخت و ساز‌های غیر مجاز و ساختمان‌هایی که در این بخش ساخته شده‌اند به عنوان موانع ثبت جهانی کندوان یاد کرد و گفت: در دهه‌های گذشته شاهد ساخت و ساز‌های غیر مجاز بودیم که تا برچیده نشوند امکان ثبت کندوان در فهرست یونسکو وجود ندارد. با این وجود تمام سعی مان را می‌کنیم تا این بخش به بخش دیگری انتقال داده شوند و بتوانیم ان را آزادسازی کنیم و ساخت و ساز‌های غیر مجاز را برچینیم. از این دست طرح‌ها از جمله بازارچه صخره‌ای و… در بخش‌های غیر تاریخی را در نظر داریم.
کَندُوان یکی از روستا‌های استان آذربایجان شرقی واقع در شهرستان اسکو است که از پیشینه تاریخی هفت هزارساله برخوردار است. معماری کله‌قندی روستای کندوان در ۱۵ اردیبهشت ۱۳۷۶ با شماره‌ی ثبت ۱۸۵۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
