به گزارش سفرنيوز ، تپه باستاني توبرهريز با آثاري از استقرارهاي عصر آهن و پارت واقع در جنوب شهرستان كوهدشت لرستان با حضور هياتي از باستانشناسان براي نخستين بار كاوش ميشود.
"پوريا خديش" سرپرست هيات كاوش اين تپه با اعلام اين خبر شناخت چگونگي وضعيت تپه و شناسايي توالي دورههايمختلف فرهنگي دراين محوطه را از جمله اهدف اين فصل كاوش ذكر كرد.
وي افزود: شناخت دورههاي سپيدهدم تاريخ ايران و دورههاي تاريخي نهفته دراين منطقه ميتواند اطلاعات مهمي در زمينه معماري، مذهب، موقعيت اجتماعي، شرايط اقتصادي و معيشتي مردم و احتمالا وضعيت سياسي ارايه كند.
خديش وجود آب فراوان و قرارگيري اثر درمدخل تنگهاي واقع در مسير راهي باستاني و با ارزش را موقعيت خاص و استراتژيك اين تپه به لحاظ استقرارهاي معمولي و يا نظامي و سياسي برشمرد.
سرپرست هيات كاوش تپهباستاني توبرهريز درباره قدمت اينتپه گفت: نتايج بررسيهاي سطحي حاكي از استقرارهاي دوره آهن و پارت است كه با توجه به كشف دو نمونه سفال منقوش احتمالا اين تپه در عصر برنز نيز مسكوني بوده است.
وي با مقايسه آثار دوره آهن اين تپه با ساير محوطههاي مربوط به عصر آهن منطقه خاطرنشان كرد: سفالهاي مربوط به اين دوره در محوطههاي سرخدم لكي و سرخدم لري با سفالهاي ساير محوطههاي مربوط به عصر آهن به ويژه غرب كشور داراي تفاوتهايي است و اختصاصات محلي و بومي در آن به خوبي قابل مشاهده است.
وي گفت: اين در حالي است كه سفالهاي دوره آهن و پارت تپه توبرهريز داراي اختصاصات و شاخصهاي ويژه ساير نقاط حوزه غرب ايران است كه يافتن دلايل اين اختلاف از جمله اهدافي است كه از سوي هيئت دنبال خواهد شد.
خديش همچنين با اشاره به ديواره بزرگ از جنس لاشه سنگ با ملاط ساروج نزديك راس تپه كه بر اثر فرسايش و تاثير عوامل جوي از دل خاك پديدار شده اظهارداشت: احتمالا اين ديواره متعلق به يك دژ بزرگ بوده است كه با ادامه كاوش كاربري قطعي آن مشخص خواهد شد.
بنابر اين گزارش، اين تپه در سال 1382 از سوي اداره ميراث فرهنگي و گردشگري وقت لرستان مورد بررسي قرار گرفته است.
تپه توبرهريزه با ابعاد 116 در 176 متر به صورت شمالي- جنوبي و ارتفاع 20 متر در داخل تنگهاي كه مسيري چند هزار ساله براي كاروانيان ويژه كوچ عشاير محسوب ميشده، قرار گرفته است.
با توجه به دادههاي باستانشناختي تپه توبرهريز كه در دوران پارت و ساساني داراي اهميت بوده، از زمان روي كار آمدن اتابكان لر نيز مورد توجه قرار گرفته و در زمان مغولها از اهميت نظامي آن كاسته شده است.