به گزارش سفر نیوز ، مدیرکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعستی لرستان از کشف یک قنات تاریخی در غرب استان خبر داد.
سید امین قاسمی با اعلام این خبر گفت: «طی چند روز گذشته فیلمی در فضای مجازی با موضوع کشف تونلی زیرزمینی در شهر رومشکان منتشر شد که ابهامات زیادی را به دنبال داشت، برای بررسی دقیق این موضوع، کارشناسان باستانشناسی این ادارهکل در تاریخ یکم مردادماه 1399 به محل اعزام شدند و ضمن مستندسازی و بررسی محل، گزارش علمی و جامعی را ارائه کردند.»
او با اشاره به اینکه تپه باستانی چغابل رومشکان در بین باستانشناسان ایران و جهان از اهمیت خاصی برخوردار است، افزود: «در سال 1394 مجوزی به منظور ایجاد فضای سبز در بخش سطحی تپه چغابل به شهرداری آن شهر داده شده که اکنون زمان آن به اتمام رسیده، بنابراین ادامه کار و هرگونه فعالیت مجدد، منوط به اخذ مجوز جدید از وزارتخانه است.»
مدیرکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی لرستان ضمن اشاره به انتشار اخبار کذب در خصوص حفاری قاچاق، کشف اشیای عتیقه و دفینه باستانی در این تپه بیان کرد: «تنها اثر منقول کشف شده در حین ریزش دهانهٔ میله قنات، یک ظرف سفالی بوده که به امین اموال اشیای فرهنگی تحویل داده شده است.»
او گفت: «تونل مکشوفه متعلق به یک رشته قنات از دوران باستان است که کورهٔ قنات در راستای شرقیـ غربی دشت رومشکان امتداد دارد و در گذشته نیز آثار برخی از میلهچاههای این رشته قنات پدیدار و گزارش شده است.»
جلال عادلی کارشناس باستانشناسی ادارهکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی لرستان نیز در این باره گفت: «تپهٔ باستانی چغابل رومشکان در نخستین پروازهای هوایی که در سال 1935 و 1936 میلادی بر فراز شهرهای باستانی ایران توسط هیئت معروف به "هلمز" انجام شد، شناسایی و توسط همان هیئت به سرپرستی اریخ اشمیت مورد کاوش و گمانه زنی قرار گرفت. این اثر از دوران پیش ازتاریخ تا دوران اسلامی دارای حیات فرهنگی قابل ملاحظهای است.»
او با اشاره به بررسی دقیق تمام زوایای مکشوفه افزود: «دیواره کورهٔ قنات، در بافت کمپرس شدهٔ خاک و به صورت دستکند ایجاد شده و فاقد دیواره چینی است.»
کارشناس باستانشناسی عنوان کرد: «این بخش از قنات در دوران باستان، تماماً در بافت باستانی و از میان نهشتههای فرهنگی در لایههای زیرین تپه چغابل کنده شده است، به گونهای که در بررسیهای اولیه یک ظرف سفالی مربوط به عصر برنز به دست آمد.»
او گفت: «متأسفانه برخی اهالی بعد از ریزش دهانهٔ میله چاه، بهرغم خطرات موجود، و به دلیل کنجکاوی و احیاناً سودجویی، وارد قنات شده و اقدام به انتشار تصاویر و فیلمهایی در فضای مجازی کرده بودند، لذا برای جلوگیری از ورود افراد سودجو و خطرات احتمالی همچون ریزش، دهانه قنات مسدود شد.»