پايگاه اطلاع رسانی گردشگری سفر نيوز

[نسخه مخصوص چاپ ]

SAFARNEWS.COM


نقش گردشگری و سفر در اقتصاد جهانی
تاريخ خبر: شنبه، 26 آبان 1397 ساعت: 09:14
به گزارش خطوط پروازی،گردشگری از مهمترین بخش های اقتصادی در جهان است و اثرات آن تاکنون در اقتصاد داخلیِ بسیاری از کشورهای دنیا اثبات شده به طوری که امروزه در بسیاری از سرزمین ها حتی در دوردست ترین نقاط جهان، صنعت گردشگری به مهمترین منبع درآمد ساکنان آن تبدیل شده است. تاثیر گردشگری در اقتصاد جهانی امروز با وجود آمارهای منتشر شده از سوی سازمان های مرتبط همچون شورای جهانی مسافرت و گردشگری (WTTC) برای همه مردم جهان کاملا مشخص شده و حالا همه دولتها متوجه نقش ارزشمند این صنعت در بهبود اقتصاد جامعه، رفاه شهروندان، ایجاد اشتغال پایدار و حتی کنترل بسیاری از معضلات اجتماعی شده اند. در ادامه یک نمودار گرافیکی از شورای جهانی مسافرت و گردشگری برای شما آورده ایم که نشان می دهد چگونه پول هزینه شده از طریق گردشگران و بازدیدکنندگانِ بین المللی وارد چرخه اقتصادی یک کشور می شود؛ از زمانی که او نقش خود را به عنوان یک گردشگر یا مسافر یا بازدیدکننده آغاز می کند و در بخش های مختلف یک مقصد تاثیر می گذارد. اولین تاثیر اقتصادیِ ورود یک گردشگر مستقیما متوجه مشاغل و افرادی است که بدون واسطه در کسب و کار گردشگری مشغول به فعالیت هستند و این اثرات اقتصادی متعاقبا به افراد و مشاغل بعدی نیز منتقل شده و در تمامی بخش های اقتصادی کشور میزبان تاثیر می گذارد. بدون شک هیچ اتفاق مهمی در اقتصاد یک کشور رخ نمی دهد تا زمانی که کالایی به فروش نرسد؛ در صنعت گردشگری نیز تا زمانی که کالایی عرضه نشود، اتفاق مهمی رخ نمی دهد و کالا در بخش گردشگری همان خدماتی است که از سوی فعالان این صنعت به گردشگران ارائه می شود. گردشگران بین المللی نقش مهمی در جابه جایی ارز و بهبود اقتصادِ کشورها دارند، آن ها از یک کشور در دورترین نقاط دنیا به یک مقصد سفر می کنند و با ورود ارز به کشور مقصد تمام بخش های مرتبط با صنعت گردشگری را تحت تاثیر قرار می دهند: فرودگاه ها و خدماتی که در سالن های پرواز به گردشگران ارائه می شود که خود شامل ده ها فرصت شغلی است؛ حمل و نقل که در روشهای مختلفی از حمل و نقل عمومی گرفته تا شیوه های محلی صورت می گیرد و افراد بسیاری را درگیر کار و فعالیت می کند؛ خدمات اقامتی از هتل ها و هتل آپارتمان ها گرفته تا اقامتگاه های بومگردی و پانسیون ها که متناسب با هر بودجه ای می تواند در جذب گردشگر موثر باشد؛ خدمات پذیرایی شامل رستوران ها و کافه ها و حتی غذاخوری های محلی در دوردست ترین نقاط جهان؛ راهنمایان گردشگری؛ بخش صنایع دستی و سوغات؛ تولیدکنندگان محصولات محلی و بومی؛ بانک ها وصرافی ها؛ مراکز بهداشتی و درمانی و خدمات زیبایی؛ مراکز و سایتهای گردشگری؛ پارک ها و اماکن تفریحی؛ موزه ها و صدها فرصت شغلی دیگر که به صورت مستقیم و یا به صورت غیرمستقیم در این صنعت به وجود می آید و از طریق آن رشد می کند و به فرصت های شغلی بیشتر و بیشتری تبدیل می شود و موجب توسعه اقتصادی مقصدهای بی شماری در جهان می گردد به طوریکه می توان گردشگری را به عنوان پدیده اقتصادی قرن نام برد. پیش بینی های صورت گرفته از سوی شورای جهانی مسافرت و گردشگری نشان می دهد که تا سال ۲۰۲۶ بخش گردشگری به میزان ۴ درصد به سهم تولید ناخالص داخلی کمک خواهد کرد و به ایجاد ۳۷۰ میلیون فرصت شغلی جدید در سراسر جهان منجر خواهد شد؛ این یعنی از هر ۱۰ شغل موجود در جهان یک فرصت شغلی مربوط به صنعت گردشگری است. این پیش بینی چشم انداز بخش گردشگری را در بسیاری از کشورهای جهان بسیار خوشایند و دلگرم کننده نشان می دهد به طوریکه کارشناسان اقتصادی، صنعت گردشگری را از موثرترین روش های مبارزه با فقر معرفی می کنند و تاکنون تلاش های بسیاری برای استفاده از این صنعت در ریشه کن سازی فقر صورت گرفته است. گزارشهای منتشر شده از تاثیر گردشگری در اقتصاد جهانی باید زنگ خطری برای کارشناسان اقتصادی کشور ما باشد؛ وجود صدها جاذبه طبیعی، تاریخی، فرهنگی و سایتهای باستانیِ بی نظیر و تنوع زیستی منحصربفرد در این کشور می تواند به جذب سرمایه گذاری در بهبود زیرساختهای حمل و نقل، اقامتی و پذیرایی در ایران منجر شده و تلاشها برای جذب گردشگران بین المللی متمرکز شود. آیا وقت آن نرسیده که درآمد حاصل از ورود گردشگران بین المللی را جایگزین درآمدهای نفتی کنیم؟