به گزارش خطوط پروازی،پیشرفت و توسعه هر منطقه در گروی ثبات مولفه هایی است و داشتن نگاه راهبردی به مقوله گردشگری کویری از جمله عوامل اثرگذار در توسعه اقتصادی است.
یک پنجم مساحت ایران را در این میان کویر و بیابان تشکیل داده و بخشی از یک میلیون اثر تاریخی کشور در مسیر آنها قرار گرفته اما آنچنان که باید از این طرح ها سهمی نبرده، مورد بهره برداری مناسب قرار نگرفته یا مغفول ماندند.
به اعتقاد کارشناسان گردشگری کویری به عنوان یکی از عامل های محرک توسعه اقتصادی و اجتماعی کشورها بوده و با رونق آن به میلیون ها دلار درآمد سالانه دست یافتند.
فعالیت های مرتبط با گردشگری کویری البته در ایران تا حدودی ناشناخته مانده و باید در کنار تمهید زیرساخت ها در زمینه معرفی این ظرفیت ها که با آب و هوای کنونی و اقلیم آتی بسیاری از نقاط کشور سازگار می باشد، گام های بزرگی برداشت.
بنابر پیش بینی برخی سازمان های بین المللی، تعداد گردشگران جهان از یک میلیارد و 200 میلیون نفر در سال 2016 به نزدیک یک میلیارد و 800 میلیون نفر تا سال 2030 می رسد و به عبارت دیگر از هر پنج نفر در جهان، یک نفر گردشگر خواهد شد.
اهمیت موضوع چنان است که حتی سال 2017، از سوی مجمع عمومی سازمان ملل متحد به عنوان سال 'گردشگری پایدار ابزار توسعه' نام گرفت.
ایران در این میان با برخورداری از جایگاه سومی جهان از نظر جاذبه های گردشگری و قرار داشتن در جایگاه پنجم از نظر طبیعت گردی، بیش از 26 میلیون سفر و پنج میلیون گردشگر ورودی دارد.
بر اساس چشم انداز 1404، دست کم 20 میلیون گردشگر خارجی و 80 میلیون گردشگر داخلی برآورد می شود و در این شرایط بیش از یک هزار و 900 طرح در حوزه گردشگری و میراث فرهنگی با اعتبار 430 هزار میلیارد ریال در دست اجرا می باشد که تا پایان دولت تدبیر و امید پیش بینی ها از تکمیل یک هزار و 250 طرح حکایت می کند.
آمارهای مرتبط با درآمدهای حاصل از گردشگری، تنها شامل ارز وارد شده است و از این رو برآورد دقیق سهم این صنعت در تولید ناخالص داخلی امکان پذیر نیست اما یک موسسه آماری اروپایی پیش تر با اشاره به تاثیر مثبت و اهمیت برجام بر افزایش ورود گردشگران به ایران و تداوم این توافق، سهم بخش گردشگری در تولید ناخالص داخلی برای سال 2017 را افزون بر 28 میلیارد دلار اعلام کرده و رقم 79 میلیارد دلار را نیز برای سال 2027 پیش بینی کرده بود.
پذیرفتن ضمنی این آمار به این معناست که گردشگری نزدیک به هفت درصد از کل تولید ناخالص داخلی کشور را شامل بوده و نقاطی مانند مرنجاب آران و بیدگل نشان از ظرفیتی خفته در دل نقاط کویری است که با وجود توجهی شایسته می تواند جامعه محلی و اقتصاد کشور را به بیش از هدف های تعیین شده در این حوزه نیز رهنمون شود.