به گزارش خطوط پروازی،عکاسی در سفر و بیان کردن داستان های جالب در مورد مکان ها، مردم و فرهنگ هایی که طی سفر خود با آن ها آشنا شده اید از طریق عکس هایی که گرفته اید، می تواند به عمیق تر شدن درک شما از آن فرهنگ و احساس همدلی با آن کمک کند و این درک و همدلی را به دیگران منتقل سازد. انسان های بسیاری وجود دارند که سالیان طولانی سفر کرده اند و داستان های بی شمار این چنینی خلق نموده اند. این مطلب همگردی شما را دعوت می کند تا از برخی از روش های کلیدی که به ثبت کردن و به انتشار گذاشتن این داستان های مصور کمک می کنند استفاده کنید. راهنمای عکاسی در سفر : احترام خود را نشان دهید تحقیق کنید. همیشه قبل از این که به کشور جدیدی سفر کنید، از قبل در مورد آن کشور و مردم آن تحقیقات انجام دهید و آگاهی پیدا کنید. بویژه بهتر است در مورد حرکات بدن یا اعمالی که به طور خاص در آن فرهنگ مورد قبول یا غیر قابل قبول هستند، کتاب یا مطالب راهنما بیابید و آنها را بخوانید. رود گنگ Ganges River برای هندوها مقدس است؛ بخصوص آن بخشی که از شهر های مقدسی مانند واراناسی Varanasi (همان بنارس) می گذرد. مراسم تکریمی که هندوها برای"مادر گنگ" اجرا می کنند می تواند سوژه بسیار جالبی برای تصاویر زیبا باشد. مراقب باشید به این مراسم احترام بگذارید. تصویری که من از یک مرتاض هندی یا سادو sadhu (مرد مقدس) با دوربین ثبت کرده ام، در بالای یک پلکان در کناره رودخانه گرفته شده است. سایر بخش های این پلکان ها برای مراسم مرده سوزی مورد استفاده قرار می گیرند و عکاسی از آنها ممنوع است. اگر در نور اول صبح، درون یک قایق که به سمت پلکان ها می رود باشید و عکاسی کنید، می توانید از برادران مذهبی که در آب های مقدس در حال جشن گرفتن هستند تصاویر خوبی بیاندازید. به طور همزمان و گاهی در یک کادر عکاسی، می توانید مردمی را ببینید که به سادگی در حال شستن لباس ها، بدن یا سرشان به عنوان بخشی از کار های نرمال روزانه شان هستند.وقتی در حال ثبت کردن صحنه هایی از یک فرهنگ دیگر به وسیله دوربین عکاسی تان هستید، نشان دادن احترام و درک کردن آن فرهنگ به شما کمک می کند که مورد قبول مردم واقع شوید. این موضوع زمانی اهمیت ویژه ای پیدا می کند که کسانی که موضوع عکاسی شما هستند به زبانی دیگر که شما نمی توانید با آن صحبت کنید یا آن را متوجه نمی شوید، صحبت می کنند. یکی از ساده ترین روش ها برای نشان دادن احترام این است که خودتان و دوربین را با موضوع عکس خود در یک ردیف قرار دهید؛ و از انتخاب زاویه رو به پایین (برای مثال وقتی که موضوع عکاسی شما نشسته است یا یک کودک است) خودداری نمایید. یاد گرفتن برخی عبارات کلیدی در زبان محلی، کاری ایده آل است؛ اما اشاره به دوربین تان با حالت درخواست و اجازه برای گرفتن عکس، اصلا سخت و پیچیده نیست و اغلب با پاسخ مثبت مواجه می شود. نشان دادن چند نمونه از عکس های درون دوربین به موضوع عکاسی تان نیز معمولا به برقراری ارتباط دوستانه با او کمک می کند.گاهی کسی که راضی به عکس انداختن نیست، تنها به این دلیل مخالفت می کند که خجالتی است و می توان به آرامی و با احترام او را به این کار راضی کرد. برای مثال، می توانید با گرفتن یک عکس از یک حیوان یا شیء که در آن نزدیکی قرار دارد و نشان دادن عکس به آن شخص، یخ او را بشکنید و با او ارتباط برقرار کنید. والدین و پدر بزرگ ها و مادربزرگ ها معمولا مشتاق هستند کودکان را برای عکس انداختن در اختیار شما بگذارند. گاهی کودکان از نظر عکاسی، جالب ترین سوژه ها هستند؛ اما گاهی هم بزرگ سالان می توانند سوژه های جالبی باشند.راهنمای عکاسی در سفر : به دنبال فستیوال ها و جشن های آن منطقه باشید برنامه سفر خود را طوری تنظیم کنید که با فستیوال های محلی که قابلیت ثبت تصاویر بسیار زیبا را دارند همزمان باشد. فستیوال ها اغلب دارای ویژگی های کلیدی بسیاری برای ثبت در تصاویر هستند؛ از جمله آدم های خوشحالی که دوست دارند شادی شان را با شما تقسیم کنند، لباس های رنگارنگ و منحصر به فرد یا تزئینات و دکوراسیون مخصوص فستیوال و فضای شاد و پر از انرژی که به طور کل وجود دارد. همچنین سعی کنید به دنبال جشن هایی بگردید که قبل از سفر از وجود آنها اطلاعی نداشتید. در برخی مناطق روستایی مانند مناطق قبیله ای ایالت چتیسگر Chhattisgarh در هند، روستاییان ممکن است بخاطر پولی که راهنمای سفر شما برایشان در نظر گرفته است، تمایل داشته باشند مراسم و رقص های سنتی خود را به طور ویژه برای گروه شما و همسفرانتان اجرا کنند. در طول بازدید از یکی از این روستا ها، ما ساعت های بسیاری را با گروه های مختلف رقصنده ها گذراندیم. چنین برنامه هایی می تواند امکانات عالی برای ثبت تصاویر پرتره و تصاویر رقص گروهی فراهم آورد.برخی از این فستیوال ها آنچنان محبوب هستند که تحت تاثیر تعداد زیاد گردشگر ها که برای تماشای از نزدیک آمده اند قرار می گیرند. برای مثال، فستیوال پارو سچو Paro Tsechu در کشور بوتان که تمامی موارد لازم و کافی را برای ثبت تصاویر عالی و به یاد ماندنی دارد و در ین حال، هزاران گردشگر نیز در صحنه موجود هستند که گرفتن تصویری از فستیوال بدون وجود آنها تقریبا غیر ممکن است. فستیوال های مشابه در سرتاسر بوتان و سایر زمان های سال برگزار می شوند. در طول دو هفته سفر تابستانی که به بوتان داشتیم، در سه فستیوال زیبا که در شهر های کوچک مختلف برگزار می شد و گردشگران بسیار کمی برای تماشا آمده بودند شرکت کردیم و تصاویر فوق العاده ای از آنها ثبت کردیم. اما برای رسیدن به این فستیوال ها مجبور بودیم ساعت های طولانی در روز در میان جاده های خطرناک کوهستانی رانندگی کنیم.طی بازدیدی که از جیپور Jaipur در هند داشتیم، یک روز عصر برای یک جلسه عکاسی خیابانی قبل از غروب آفتاب به بیرون از محل اقامتمان رفتیم. در راه، یک مراسم که به مراسم عروسی شباهت داشت دیدیم و شرکت کنندگان را در امتداد خیابان دنبال کردیم. بعد از مدتی متوجه شدیم در این فستیوال که گنگوآر نام داشت، دختران و پسران نقش عروس و داماد را بازی می کنند و یک مراسم عروسی ساختگی را به صورت کامل با لباس های مخصوص و آرایش کامل جشن می گیرند. در نهایت، با آن گروه به یک منطقه شبیه به پارک رسیدیم که در آن ده ها مراسم مشابه دیگر در حال اجرا بودند و انگار از ما تقاضا می کردند که عکاسی خود را شروع و تصاویر آنها را ثبت کنیم. چالشی که در عکاسی در چنین رویداد های پر شور و پر انرژی موجود است این است که شما ممکن است به لنز های متفاوتی برای عکاسی نیاز پیدا کنید. در این گونه مواقع سعی کنید تمامی لوازم مورد نیاز عکاسی را همراه داشته باشید تا در مواقع لزوم، نوع عکاسی خود را تغییر دهید.