به گزارش خطوط پروازی،افسانه‌های محلی به مرگ افراد در اثر عوامل ناشناخته، غول‌های یک چشم، شیاطین زیر آب و اشیاء غول پیکر اسرارآمیز اشاره می‌کنند. بیشتر این وقایع را می‌توان از طریق شواهد علمی توضیح داد اما همه‌ی وقایع، تعریف علمی ندارند.تمام این مکان‌ها در یک موضوع مشترک هستند و آن این است که اسامی تمامشان در زبان بومی از روی مرگ یا شیطان گذاشته شده‌اند. مکان‌های مافوق طبیعی در روسیه در زمره‌ی این مکان‌های غیرعادی قرار دارند که به نوبه‌ی خود سبب نقل افسانه‌های حیرت آور از جانب مردم شده‌اند. وجود مکان‌های مافوق طبیعی در روسیه یکی ازعوامل جذب سالانه‌ی گردشگران خارجی به این کشور است. در ادامه‌ی مطلب به سه مورد از این مکان‌های مافوق طبیعی در روسیه اشاره شده است.
۱. دره مرگ
میرنی (Mirny) نام شهری در جمهوری ساخا-یاکوتیا (Sakha-Yakutia) است که در ۶۰۰۰ کیلومتری شرق مسکو قرار دارد. دره مرگ در حوزه رودخانه ویلیوی (Vilyuy) روسیه قرار گرفته است. در اواخر قرن ۱۹ میلادی یک محقق روسی به نام ریچارد ماک (Richard Maack) افسانه‌های عجیبی را به ثبت رساند که توسط بومی‌های این منطقه در مورد وجود فعالیت‌های مافوق طبیعی این مکان روایت شده بودند. این روایت‌ها سبب شد که این منطقه نیز جزو مکان‌های مافوق طبیعی در روسیه شناخته شود.
یکی از رودخانه‌های محلی آن منطقه اولگویداچ (Olguydach) نامیده می‌شود که به معنای «مکان پاتیل‌ها» است. نام دیگر این رودخانه آلگیی تیمیرنیت (Algyi Timirnit) است که به معنی «پاتیل بزرگ غرق‌شده» است. بومی‌ها به ماک گفتند که دیگچه‌های غول‌پیکری درزیر زمین دفع شده‌اند که دارای لبه‌هایی به تیزی تیغ بوده و از آهن سرخ ساخته شده‌اند. بخشی از این دیگچه‌ها از داخل زمین بیرون آمده‌اند و هرکس یک شب را در آنجا سر کند، صبح هنگام با احساس مریضی، ضعف و سردرد بیدار خواهد شد. بومی‌های قرن ۱۹ میلادی حتی گفتند با غول‌های یک‌چشمی ملبس به آهن روبرو شده‌اند که در زیر این پاتیل‌ها می‌خوابیده‌اند.
گزارشات در مورد این منطقه اسرارآمیز حتی تا دهه‌ی ۱۹۳۰ میلادی ادامه یافت. از دهه‌ی ۷۰ به بعد، گروه‌های زیادی در پی شناسایی مکان این پاتیل‌ها برآمدند اما فایده‌ای نداشت. شکارچیان بومی از نزدیک شدن به منطقه‌ی دره‌ی مرگ خودداری می‌کنند و می‌گویند زمین این ناحیه به قدری عوض شده است که آن‌ها دیگر مکان احتمالی این اشیاء را به خاطر نمی‌آورند. تحقیقات بعدی نشان داده است که تاثیرات عجیب در این منطقه احتمالا ناشی از تولید گازهای سمی آتشفشانی است که از زیر زمین ساطع می‌شوند و این گازها همچنین عامل بروز احساس گیجی و پریشانی در افراد بومی بوده‌اند، به اینصورت که گازهای سمی سبب آشفتگی حواس شده و منجر به خستگی مفرط می‌شود. این هم یکی از دلایلی است که سبب شده است تحقیقات در این ناحیه به خوبی انجام نشوند و رموز آن به عنوان یکی از مکان‌های مافوق طبیعی در روسیه درهاله‌ای از ابهام قرار داشته باشد.
۲. دشت مرگ
علاقه‌مندان به داستان‌های ترسناک و جستجوگران مکان‌های مافوق طبیعی به طور مرتب به منطقه کراسنویارسک (Krasnoyarsk) سفر می‌کنند، جایی که در اعماق تایگا (taiga)، تقریبا در۳۷۰۰ کیلومتری شهر مسکو قرار دارد و دشت مرگ (The Devil’s Graveyard) نامیده می‌شود. در اوایل دهه‌ی ۸۰ میلادی، چاپ یک مقاله در مورد آن در یک مجله علمی معروف در شوروی سبب حیرت مردم شد و البته مکان دقیق آن هنوز محل بحث و جدل‌های فراوانی است. این مکان نیز یکی دیگر از مکان‌های مافوق طبیعی در روسیه است که به دلیل ویژگی‌های اسرارآمیز خود معروف شده است.
اکثر بومی‌های منطقه داستان مشابهی در مورد این مکان تعریف می‌کنند:
چوپان‌ها در حالی که گله‌ی گاوهای خود را از روستایی به روستای دیگر می بردند وارد مکان عجیبی شدند، منطقه ای خالی با خاک سیاه رنگ که پوشیده از لاشه‌ی حیوانات وحشی، پرندگان و گاوها بود. برگ‌های سبز هنگام افتادن روی این خاک تیره می‌شدند. افراد هنگام نزدیک شدن به این محل در سر، دندان‌ها و شکم خود درد شدیدی احساس می‌کردند. اغلب قطب نماها، ساعت‌ها، و سایر دستگاه‌های مغناطیسی از کار می‌افتادند و در نتیجه مطالعه علل بروز این موارد غیرطبیعی را با مشکل مواجه می‌ساختند. همچنین افراد به طور مرتب در جنگل‌های نزدیک به این منطقه گم می‌شدند و ساعت‌ها بی‌هدف میان جنگل‌ها پرسه می‌زدند.
برای رسیدن به این مکان باید با قایق سفر کنید و سپس بیشتر از ۴۸ کیلومتر در میان آب‌های کم‌عمق پیاده‌روی کنید. توجه داشته باشید که این کار بدون وجود یک راهنما امکان‌پذیر نیست و البته، هیچ کدام از بومی‌های منطقه هم به ۲ کیلومتری این محل نزدیک نخواهند شد بلکه فقط به کلیسا می‌روند و به حال کاوشگران دعا می‌کنند. در دوران شوروی سابق تعدادی هیئت اعزامی از طرف دولت به این مکان وارد شدند و دو دلیل منطقی برای بروز این پدیده در آن محل ارائه شد.
نخست اینکه این پدیده غیرعادی درست بعد از انفجارشهاب سنگ در نزدیکی دریاچه تونگوسکا (Tunguska) در سال ۱۹۰۸ به وجود آمد. به احتمال زیاد بخش‌هایی از شهاب سنگ منفجر شده به زیر زمین فرو رفته است و خاصیت مغناطیسی آن، عامل بروز این پدیده‌های غیرعادی است. میدان مغناطیسی قوی می‌تواند موجودات طبیعی تشکیل‌شده از کربن مانند پستانداران و گیاهان را تحت تاثیر قرار دهد. نسخه دیگر این توضیحات، مدعی است که یک زغال سنگ گداخته زیرزمینی، نوعی گاز کربونیک تولید می‌کند که سبب مسمومیت جانوران و گیاهان می‌شود. هرچند عامل اصلی بروز این رویدادهای غیرعادی هنوز محل بحث وجدل‌های فراوان است.
گفته می‌شود کمپانی‌های بی وجدان در نزدیکی مکان واقعی دشت مرگ یک مکان تقلبی شبیه به آن ایجاد کرده‌اند تا از گردشگران ساده برای رسیدن به این مکان پول زیادی بگیرند که در واقع اصلا چشم گیر نیست و کاملا هم امن است. به هرحال این مکان به عنوان یکی از مکان‌های مافوق طبیعی در روسیه شناخته می‌شود که هنوز به طور کامل برای اهالی بومی آن منطقه عادی نشده است.
۳. دریاچه شیطان
سومین مکان از مکان‌های مافوق طبیعی در روسیه، یک دریاچه به نام دریاچه شیطان (Shaitan Lake) است. دریاچه شیطان در منطقه اورزوم (Urzhum)، در۴۰ کیلومتری شهر کیرو (Kirov) و ۷۷۲ کیلومتری مسکو واقع شده است. این دریاچه بیضی شکل محصور شده توسط جنگل‌های زیبا مکان موردعلاقه بومی‌ها نیست، آن‌ها در این دریاچه نه ماهیگیری می‌کنند و نه شنا می‌کنند زیرا این دریاچه از نظرشان شوم است. ویژگی متمایز و مشخص این دریاچه این است که جزایر کوچک پوشیده شده از علف و درخت روی سطح دریاچه پراکنده شده‌اند. ویژگی دیگری که سبب شیطانی شدن نام آن شده، وجود فواره‌های کوچک آب است که از زیر دریاچه بالا می‌آیند و صدای همهمه‌ی این فواره‌ها حتی در دورترین نقاط جنگل به گوش می‌رسد.
بومی‌ها می‌گویند در زمان‌های قدیم در این مکان یک جنگ بزرگ بین دو قبیله رخ داده است. یکی از قبایل خدایان خوب را می‌پرستیدند اما دشمنانشان به پرستش روح شیطان مشغول بودند که انسان‌های خوب را فریب می‌داد و آن‌ها را به خودکشی کردن تشویق می‌کرد. اشک‌های بی پایان زنان و کودکان این افراد باعث شد که این دریاچه شکل بگیرد و تبدیل به پناهگاهی برای زندگی شیطان در زیر آب‌ها شود. شیطان این فواره‌ها را ایجاد می‌کند و بنابراین کسی جرات شنا کردن در آنجا را ندارد.
هرچند که علم و دانش توضیحات ویژه خود را برای این پدیده دارد و حقیقت امر حتی حیرت‌آورتر از خود افسانه است. در عمق ۱۱ متری، دهانه دریاچه به شکل یک کانال در بالای ناحیه «اسفنجی » شکلی قرار گرفته که از سنگ آهک تشکیل شده است. ته دریاچه دارای سوراخ‌ها، کانال‌ها، وغارهای فراوانی است و زیر آن‌ها آب با شدت در حال جریان است. با گذر زمان بخشی از گل ولای‌های انتهای دریاچه فرو ریخته است و در نتیجه سبب مسدود شدن این کانال‌ها و افزایش فشار آب شده است. گاهی این نواحی سطحی متراکم، ناگهان در اثر فشار آب باز می‌شوند و فواره‌هایی به وجود می‌آورند که به سطح دریاچه می‌رسد و تا ارتفاع ۱۰ متر به بالا پرتاب می‌شود. اغلب اوقات سطح آب صرفا در نواحی تصادفی دریاچه قل‌قل می‌کند و صدای همهمه مانندی ایجاد می‌شود. این رویداد بیشتر در طول بهار که یخ‌های دریاچه آب می‌شوند و همینطور بعد از باران‌های سیل‌آسا رخ می‌دهد.
این جریان‌های زیر آب همچنین عامل ایجاد جزایر شناور در سطح دریاچه هستند که از کناره‌های دریاچه به همراه درخت‌های در حال رویش جدا شده‌اند. این جزایر کوچک توسط جریان‌های زیر آب به جلو رانده می‌شوند و برخی به قدری مستحکم هستند که می‌توانند یک انسان را روی خود نگه دارند.
در قرن ۱۹ میلادی یک مزرعه‌دار بومی به نام آقای موسولوف (Mosolov) متوجه شد که اهالی روستا به صورت غیر قانونی در جنگل‌های متعلق به او در حال شکستن درختان هستند، در نتیجه آقای موسولوف تنبیه ترسناکی برای آن‌ها در نظر گرفت. او به جای جریمه کردن روستایی‌ها دستور داد تا هر کدام از متخلفین را با یک قایق به مرکز دریاچه ببرند و آن‌ها را وادار کنند که تا ساحل دریاچه شنا کنند. گفته می‌شود که این مجازات، شکستن غیر قانونی درختان را به سرعت متوقف کرد زیرا بومی‌ها به شدت از این دریاچه وحشت داشتند. البته از آن زمان به بعد روس‌ها شجاع تر شده‌اند و امروزه این دریاچه معروف، یکی از مکان‌های مافوق طبیعی در روسیه برای گردشگری و به ویژه ماهیگیری است.
در انتها باید خاطرنشان کرد که وجود مکان‌های مافوق طبیعی در روسیه و هر جای دیگری از دنیا سبب ایجاد جذابیت‌های اسرارآمیزی برای آن کشورها می‌شود و این مناطق سالانه درآمد زیادی را از ناحیه‌ی جذب گردشگران نصیب دولت‌ها می‌کنند، هرچند باید توجه داشت که ارائه توضیحات علمی در مورد پدیده‌های غیرعادی اشاره شده در بالا چیزی از جذابیت مکان‌های مافوق طبیعی در روسیه کم نکرده است.