به گزارش سفرنيوز ، جام طلاي منتسب به دوره هخامنشيان ايران كه چندي پيش به طور اتفاقي در اتاق خواب يك فرد انگليسي كشف شده بود ، در حالي در يك حراجي اين كشور به قيمت 50 هزار پوند فروخته شد كه بر اساس عقيده برخي صاحب‌نظران اين جام اصلا به دوره هخامنشيان تعلق نداشته و تنها تلاشي رسانه‌اي براي منحرف كردن افكارعمومي بوده است.
اين جام طلا حدود 12 سانتي‌متر ارتفاع دارد و در دوطرف آن سر دو زن قرار دارد كه به دو سو مي‌نگرند و مارهايي نيز در كنار آنها حكاكي شده است.
رضا مرادي غياث‌آبادي، پژوهشگر تاريخ در اين خصوص مي‌گويد: يكي از عواملي كه مي‌تواند باعث تعلق نداشتن اين جام به دوره‌هاي مختلف حكومتي ايرانيان باستان شود، بي‌شباهتي كامل ساختار كلي جام با سنت‌هاي هنري دوره‌هاي عيلامي، مادي، هخامنشي، سلوكي، اشكاني و حتي ساساني است كه اين بي‌شباهتي جزئيات هنري و فني به‌كار رفته در جام با سنت‌هاي هنري و فني دوره‌هاي ياد شده بالا را نيز شامل مي‌شود.
از سويي ديگر، نكته بعدي كه نشان‌دهنده بازي رسانه‌اي حراج اين اثر به نام ايران است، ادعاي فروشنده اين جام است كه وي مدعي شده اين جام را از پدربزرگ خود به‌عنوان يك اسباب بازي دريافت كرده بود و سال‌ها از آن در جعبه كفشي زير تختخواب خود نگهداري مي‌كرده است. يك داستان كاملا رويايي كه تنها در فيلم‌هاي هاليوودي به چشم مي‌خورد.
اين ادعا از آن جهت به عنوان بازارگرمي اين فرد انگليسي مشهود به نظر مي‌رسد كه وي مدعي شده كه مي‌خواسته اين جام را به‌عنوان آهن‌پاره به فروش برساند كه يكباره به قيمت و تاريخچه آن پي برده است.
خبرگزاري ايرنا كه اين خبر را نيز منتشر كرده است در گزارش فروش اين اثر آورده است: كارشناسان در ارزيابي اوليه خود ارزش اين جام را در حدود 500 هزار پوند برآورد كرده بودند ولي مسولان حراجي دوك در شهر دورچستر انگليس ارزش تخميني آن را يكصد هزار پوند اعلام كردند.
نكته جالب در ميان واكنش‌هاي مختلف براي اصل جلوه دادن اين اثر اظهارنظر گاي شووينگ، يكي از مسوولان حراجي دوك است كه اين مسوول حراجي تنها اشاره‌اي به نتيجه تحقيقات كارشناسان دانشگاه آكسفورد درباره اصالت اين شيء تاريخي داشته و مي‌گويد: نتيجه تحقيقات خود گوياست و احتياجي به توضيح بيشتري درباره اصالت اين اثر تاريخي وجود ندارد.
غياث‌آبادي، معتقد است كه بازار اشياي تقلبي باستاني آنقدر در دنياي امروز داغ شده است كه فروشندگان اين آثار به حربه‌هاي مختلفي براي فروش آنها دست مي‌زنند.
وي ديگر دلايل رد اصالت اين اثر را در اين حراجي، نبود پيشينه‌نگاره چهره انسان در جام‌هاي هخامنشي و نبود پيشينه موهاي متشكل از طره‌هاي افشان بر پيشاني به سبك اسكندراني و رومي در نگاره‌هاي هخامنشي مي‌داند كه باعث شده است تا اين اثر در زمره آثار تاريخي كشورمان قرار نگيرد.
برخي كارشناسان عقيده دارند كه فروش اين اثر تنها تلاش رسانه‌اي بوده است تا راه براي فروش ديگر آثار تاريخي كشورمان در اروپا بويژه انگليس هموار شود.
اكنون بسياري از آثار تاريخي ايران به صورت غير قانوني در كشورهاي مختلف جهان در تصرف كامل كلكسيون‌داران مختلف است كه هر يك از آنها به دنبال فرصتي براي حراج قانوني اين آثار مي‌گردند.
