به گزارش سفر نیوز،با توسعه فرودگاه شهر «آگرا»، بازديدكنندگان «تاج‌محل» دو برابر مي‌شود.

روز گذشته وزير گردشگري ايالت «گوجرات» كشور «هند» اعلام كرد با توسعه فرودگاه شهر «آگرا»، تعداد بازديدكنندگان بناي مشهور «تاج‌محل» دو برابر مي‌شود.

در قالب طرح سه ساله توسعه فرودگاه شهر «آگرا»، چند ترمينال جديد به اين فرودگاه اضافه شده و تجهيزات لازم براي فعاليت شبانه‌روزي فرودگاه «آگرا» در آن نصب مي‌شوند كه با اجراي اين پروژه، تعداد بازديدكنندگان «تاج‌محل» دو برابر ‌خواهد شد.

«تاج‌محل» تا پايان ماه اكتبر نيز ميزبان پنج و نيم ميليون گردشگر بود كه از رشد 18 درصدي بازديد‌كنندگان اين بنا نسبت به زمان مشابه در سال 2009 حكايت دارد، اين در حالي است كه در سال‌هاي اخير و بويژه در سال 1997 ميلادي با هدف برگزاري يك كنسرت موسيقي در اين مكان، اقداماتي در راستاي رفاه گردشگراني كه قصد بازديد از اين بنا را داشتند، انجام شدند كه از آن جمله به توسعه‌ي راه‌هاي منتهي به اين بناي تاريخي مي‌توان اشاره كرد.

البته باستان‌شناسان هندي بر اين باورند كه افزايش تعداد بازديدكنندگان از اين بناي تاريخي سبب تسريع در روند تخريب اين بنا مي‌شود و به همين دليل، آنها انجام اقدامات حفاظتي را درباره‌ي اين بناي تاريخي‏، پيش از هجوم گردشگران به آن مي‌خواهند.

بناي تاريخي «تاج‌محل» در قرن هفدهم ميلادي به‌دستور يكي از پادشاه‌هاي مغول هند به نام شاه‌جهان براي اثبات علاقه‌اي او به همسرش در مدت 22 سال ساخته شده است.

اين بنا كه در شمال شهر آگرا در منطقه‌ي گوجرات و در 400 كيلومتري دهلي‌نو ـ پايتخت هند ـ واقع است، نمايي از سنگ مرمر سفيد دارد و طبق بررسي‌هاي باستان‌شناسان با استفاده از 20 هزار قطعه‌سنگ مرمر روي سكويي عظيم از مرمر بنا شده است.

نماي اين بناي تاريخي در سال‌هاي اخير به‌دليل آلودگي‌هاي محيطي ناشي از فعاليت‌هاي معادن منطقه‌ي گوجرات، صدمه ديده و رنگ آن از سفيد به زرد متمايل و ترك‌هايي نيز در آن ايجاد شده است.

از سوي ديگر، مقامات صنعت گردشگري هند در سال‌هاي اخير تلاش‌هاي زيادي را براي افزايش تعداد بازديدكنندگان اين بناي تاريخي انجام داده‌اند كه كه از آن جمله به توسعه‌ي باغ مجموعه، فرودگاه منطقه‌ي گوجرات، استاندارد كردن هتل‌هاي منطقه‌ي آگرا، تبليغ در شبكه‌هاي تلويزيوني بين‌المللي و تسهيل شرايط صدور ويزا براي گردشگران خارجي مي‌توان اشاره كرد.

بناي تاريخي تاج‌محل در سال 1983 ميلادي در فهرست ميراث جهاني يونسكو به ثبت رسيد.