به گزارش سفرنیوز، باستان‌شناسان با بررسي دندان‌هاي به دست آمده از فسيل‌هايي 9 ميليون ساله در مناطق شمالي و جنوبي پاکستان موفق به کشف تنوع پوشش گياهي گوناگون در اين بخش از جلگه هيماليا شدند.
اين دندان‌ها که از لحاظ بار کربني، وزني متفاوت با يکديگر داشته‌اند، تنوع آب و هوايي بخش‌هاي شمالي و جنوبي رودخانه‌هاي اين منطقه را به اثبات رساندند.
باستان شناسان معتقدند فسيل دندان‌هايي که در مناطق جنوب غربي به دست آمدند از فسيل‌هاي بخش‌هاي شمال شرقي اين منطقه سنگين‌تر بوده‌اند. اين يافته معرف شدت تبخير رطوبت خاک و گياهان در مناطق شمالي و سبکتر ماندن پوشش گياهي آن در مقايسه با جنوب بوده است.
نشانه‌هاي ديگر اين اکتشاف وسعت محل چراي حيواناتي بود که در بخش جنوبي زندگي کرده و از اين رو با تنوع گياهي بيشتري براي تغذيه خود روبرو بودند.
باستان‌شناسان معتقدند اين اطلاعات نشان مي‌دهد که پستانداراني همچون زرافه، بزکوهي، گراز، اسب آبي و ديگر حيوانات در محيطي محدود زندگي کرده و هيچگاه در مسافرت‌هاي فصلي و ساليانه خود از جنوب از يک سيستم رودخانه‌اي به سيستم ديگر کوچ نمي‌کردند.
ديرينه‌شناسان اعلام کردند، تجزيه و تحليل چنين فسيل‌هايي پنجره‌هايي تازه بر گذشته اکولوژيکي زمين را براي آنها باز خواهد کرد.
