به گزارش سفرنیوز، حميده چوبک در ادامه برنامه‌هاي هفته پژوهش در پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاريخي فرهنگي گزارشي با عنوان حوزه‌ فرهنگي جازموريان براساس کاوش باستان‌شناسي شهر کهن جيرفت را ارائه کرد.

پژوهشگر شهر دقيانوس درباره‌ شهر دقيانوس توضيح داد: حوزه آبريز جازموريان در جنوب شرق ايران است که تسلسل فرهنگي در هفت دوره تا دوران اسلامي در اين حوزه تداوم دارد.

وي با اشاره به اين‌‌که بالاترين لايه مستقل تاريخي شهر جيرفت را مربوط به دوره سلجوقي است خاطرنشان کرد: گفته مي‌شود اين منطقه تختگاه زمستاني سلجوقيان بوده است.

مدير پايگاه الموت هسته‌ اصلي اين شهر 12 کيلومترمربع و گستره‌ آن را نزديک به 40 کيلومترمربع دانست تصريح کرد: بر اساس شواهد موجود اين شهر متروپوليتن يا کلان‌شهري بوده و داراي کوچه‌هاي سنگ‌فرش، مهندسي آب، بخش صنعتي و گورستان در بخش غربي بوده است.

وي به کشف گور زيباي يک کودک اشاره کرد که به طرز زيبايي توسط مادر کودک با سنگ پر شده بود گفت:براي حفظ بيشتر اين گور قرار شد براي دريافت اطلاعات بيشتر در زمان بهتري آن را بررسي کنيم بنابراين گور سرپوشيده باقي ماند ولي سال بعد در آن حفاري قاچاق انجام شده بود .

چوبک در ادامه با اشاره به کشف بقاياي مسجدجامع بزرگ شهر دقيانوس بيان داشت: مسجد جامع با وسعتي نزديک به چهار هزار متر مربع، يکي از مساجد بزرگ شبستاني است که در قرن سوم هجري ساخته شده و در دوره سلجوقي با تغييراتي از آن استفاده شد.

به گفته اين دکتراي باستان شناسي؛ آثاري از تزئينات معماري و ديوارکوب، پيکرک هاي گل پخته و قالبي بيانگر تداوم هنر اشکاني و ساساني، آجرهاي منقوش و قالبي، پنجره هاي مشبک از گل پخته، تزئينات نقاشي و گچ بري دريافته‌هاي ما بدست آمد.

پژوهشگر شهر دقيانوس در پايان گفت: در مجموع بررسي آثار بدست آمده بيانگر تجمل، آبادي و سرزندگي ساکنان مرفه اين شهر بوده است .