به گزارش سفرنيوز ، سه تابلوي نقاشي اثر «فرانسيسکو گويا» نقاش اسپانيايي ، 8 جولاي در کريستي لندن به فروش مي رسند. اين سه تابلو قرار است به طور جداگانه در کريستي به فروش روند اما پيش بيني مي شود اين سه اثر در مجموع با قيمتي بين 1/2 تا 9/2 ميليون پوند (حدود 3 ميليون دلار) به فروش برسند.
سه تابلو نقاشي اثر «فرانسيسکو گويا» نقاش اسپانيايي که حدود 130 سال پيش گمشده بودند، جولاي سال جاري در حراج کريستي لندن به فروش مي رسد.
سه تابلو با عنوان«جادوگران و زنان»، «افسر جوان يک اسب مرده را بخيه زد» و«ندامت» آخرين بار در سال 1877 در حراج آثار «گويا» در پاريس ديده شدند.
اين حراج قرار است 8 جولاي سال جاري در لندن برگزار شود. مديران کريستي لندن اظهار داشتند اين سه اثرهرگز قاب نشده اند و هم اکنون نيز با مراقبت هاي صورت گرفته شرايط بسيار مناسبي براي فروش دارند.
هر يک از اين سه تابلو از سه آلبوم مجزا ي «گويا» ، نشان دهنده خستگي ناپذيري اين هنرمند اسپانيايي هستند.
اين سه تابلو قرار است به طور جداگانه در کريستي به فروش روند اما پيش بيني مي شود اين سه اثر در مجموع با قيمتي بين 1/2 تا 9/2 ميليون پوند (حدود 3 ميليون دلار) به فروش برسند.
«فرانسيسکو گويا» نقاش برجسته اسپانيايي در سال 1746 در دهکده کوچکي در شمال اسپانيا متولد شد.
وي از آخرين بازماندگان نسل استادان کهنه کار اروپايي و از پيشگامان دوران پيش از مدرنيسم است که فلسفه ذهني و تکنيک به کار رفته در آثارش، سال ها بعد مورد استفاده نقاشان بزرگي چون «اوارد منت» و«پابلو پيکاسو» قرار گرفت.
فرانسيسكو گويا به عنوان پدر هنر نقاشي مدرن مطرح است. او كار نقاشي خود را درست بعد از دوره سبك عجيب و غريب باراكيو(Baraque) آغاز كرد. به خاطر بيان افكار و احساسات خود به طور صريح، پيشقدم در زمينه هنري جديد شد كه در قرن نوزدهم شروع به باروري كرده بود و دو گرايش كه در تناقض به يكديگرند در روند كار هنري او ديده مي‌شد.
اين دو گرايش تواما عكس‌العملي را در مقابل مفاهيم قبلي هنري به صورت بيان جديد نشان مي‌دهند. به منظور درک مفهوم هنر گويا و اصولي كه بر تطبيق‌پذيري چشمگير و پيشرفت كاري او حكمفرماست، لازم است آثار هنري او را در دوره‌اي به مدت حدودا 60سال در كار طراحي و نقاشي كه تا هشتاد و دومين سال زندگي او ادامه داشت ،مورد مطالعه قرار دهيم.
اولين سري از نقاشي‌هاي «گويا» در سال 1775 بود كه شامل ده تابلو با موضوعات شكار و ماهيگيري براي اتاق ناهارخوري «چارلز چهارم» است. از ديگر تابلوهاي اين دوره شامل «سگ‌هاي در افسار بسته» ، «شكار با جغد و دام» و «ماهيگير» است.
سري دوم نقاشي‌هاي «گويا» در سال 1776 با تابلوهاي «پيك نيك» براي اتاق ناهارخوري «در ال پالاسيودل پاردو» آغاز شد. اين سري از نقاشي‌ها بيشتر در مورد رسوم و عادات مردم مادريد است كه با حالت توصيفي با تركيب شادمانه و زينتي همراه است. اشخاص و حركت‌هاي آنها صادقانه صحنه‌هاي ناگهاني و رئاليسم عمومي را منعكس مي‌كند.
تابلوهاي «نگهبانان دخانيات» ، «هيزم شكنان» ، «افسر و زن» و «پسرها در حال بازي در كنار سربازها» از اين دسته هستند.
«برداشت انگور يا پاييز» ، «كولاك برف يا زمستان» جزء سري سوم نقاشي‌هاي او هستند كه مناظر آنها با هارموني اعجاب انگيزي به نمايش گذاشته شده‌اند و رنگ‌هاي سفيد و خاكستري به كاربرده شده در تابلوي زمستان حاكي از رئاليسم قوي اثرش است.مي‌توان تابلوهاي «مردم فقير در كنار مخزن» و «چمنزار سن آيسيدرو» را نيز به اين مجموعه اضافه كرد.
آخرين مجموعه كاري گويا از 1791 تا 1792، شامل هفت اثر است كه در واكنش به خواسته‌هاي پادشاه با موضوعات روستايي و بذله گويي هستند و از آن ميان مي‌توان به تابلوهاي «چوب زير پا» ، «غول‌هاي كوچك» و «جشن عروسي» اشاره كرد.
«گويا» در سال 1828 ميلادي بر اثر بيماري در گذشت.
