مدل‌های ریاضی یاد شده نشان می‌دهند که مقادیر نشاسته مصرفی گیاهان در طول شب از طریق عمل تقسیم و در فرآیندی پیچیده به وسیله مواد شیمیایی موجود در برگ گیاه، محاسبه می‌شود.

این در حالی است که پرندگان نیز با روش‌هایی مشابه سطوح چربی خود را در زمان مهاجرت ثابت نگاه می‌دارند.

محققان با بررسی گیاه «آرابیدوپسیس» به عنوان نمونه آزمایشی به نتایج این پژوهش دست یافتند.

به ظاهر، گیاهان در طول شب و زمانی که برای تبدیل دی‌اکسیدکربن به قند و نشاسته به انرژی نور آفتاب دسترسی ندارند، نیازمند آن هستند که با تنظیم منابع موجود نشاسته خود تا زمان طلوع مجدد خورشید از این ذخیره غذایی استفاده کنند.

آزمایش‌های انجام شده توسط محققان در مرکز «جان اینز» حاکی است که گیاه برای تنظیم دقیق مصرف نشاسته خود می‌بایست نوعی محاسبه تقسیم ریاضی انجام دهند.

پرفسور «الیسون اسمیت»، سرپرست این گروه تحقیقات گفت: گیاهان در واقع محاسبات ریاضی خود را به شیوه‌ای ساده و از طریق فرآیند شیمیایی انجام می‌دهند.

وی افزود: این عمل گیاهان واقعیتی شگفت‌انگیز استکه ما را به عنوان دانشمندان ناظر این فرآیند در بهت و حیرت فرو برده است؛این سطح محاسبات زیر دیپلمی است، اما ریاضی است دیگر.

محققان با روش مدل‌سازی ریاضی شیوه تقسیم منابع درون گیاه را بررسی کردند.

در طول مدت شب، مکانیسم درون برگ مقدار ذخیره نشاسته را اندازه‌گیری می‌کند.

اطلاعاتِ زمانی از طریق ساعت درونی گیاه، شبیه آنچه در بدن انسان نیز هست، دریافت می‌شود.

به گفته محققان،‌ روندی پیچیده در گیاه آغاز می‌شود که وسیله دو نوع مولکول به نام «S» برای نشاسته و «T» برای زمان انجام می‌شود.

مولکول «S» تفکیک نشاسته را تحریک می‌کند و مولکول «T» جلوی این فرایند را می‌گیرد، میزان مصرف نشاسته از طریق نسبت مولکول‌های «S» به مولکول‌های «T» تعیین می‌شود.

به بیان دیگر، فرمولی به شکل S‪/‬T توسط گیاه محاسبه می‌شود.

دکتر «ریچارد باگز»، از دانشگاه «کویین مری» لندن در این باره گفت: این نتایج مدرکی برای هوشمندی گیاهان نیست، بلکه تنها نشان می‌دهد که گیاهان مکانیسمی دارند که به کمک آن، به طور خودکار، سوخت کربوهیدرات در طول شب را تنظیم می‌کنند.

گفتنی است که نباتات به مانند انسان محاسبات ریاضی را به شکل هدفمند و به میل خود انجام نمی‌دهند.