به گزارش سفر نیوز، ردپاي فسيل شده 125 ميليون ساله از يک دايناسور بزرگ گوشتخوار که در بستر يک درياچه واقع در شمال اسپانيا يافت شد، شواهد محکمي بر اين ادعاست که لااقل بعضي دايناسورها، شناگران خوبي بوده اند.

اين ردپاي فسيل شده در ماسه سنگ هنگامي ايجاد شده است که دايناسور در آبي به عمق حدود 3.5 متر شنا ميکرده است و با پنجه قوي پاهاي عقب خود، کف درياچه را خراش داده است.

دايناسورها از حدود 230 ميليون تا 65 ميليون سال قبل حاکمان خشکي بوده اند، اما اينکه اين قدرت مطلق را در آب نيز داشته اند ياخير، چندان مشخص نيست. البته در همين دوران، خزندگان فراوان عظيم الجثه کاملا آبزي نيز وجود داشته اند اما اين جانوران دايناسور نبوده اند و تنها خويشاوندي بسيار دوري با آنان داشته اند.

دوازده "رد شنا" که شامل شيارهاي بلند و ظريف نيز هست در مسيري به طول 15 متر ايجاد شده است. خط موجهاي فسيل شده در محل مشان ميدهند که دايناسور در عين کوشش براي حفظ مسير خود، بر خلاف جهت آب شنا ميکرده است.

محققان گفته‌اند که شکل و ماهيت اين آثار نشان ميدهد که توسط يک دايناسور تروپاد (theropod) (دايناسور گوشتخوار بزرگ و دو پا) ايجاد شده است و هر چند کروکوديلهاي بزرگ نيز متعلق به همين دورانند، اما اين ردپا متعلق به کروکوديل نيست. تروپادها دايناسورهاي بزرگ گوشتخواري چون تيرانوزروس (Tyrannosaurus) و آلوزاروس (Allosaurus) هستند.

اين فسيل تازه يافت شده اولين شاهد قاطعي است که نشان ميدهد شنا کردن، از عادات معمول دايناسور بوده و همچنين بهترين مدرک شناي يک تروپاد به شمار ميرود. رد شناي مذکور سه سال قبل در لا ريوخا (La Rioja)، يکي از استانهاي اسپانيا کشف شده است.

به اعتقاد دانشمندان بعضي پرندگان، از نسل هسپرورنيس (Hesperornis)، پرنده غواص باستاني و ديگر دايناسورهاي پردار 150 ميليون سال قبل هستند که در شنا کردن بسيار مهارت داشته اند.