به گزارش سفرنیوز، در پژوهشی که از سوی شورای پژوهشی اتاق بازرگانی و کشاورزی فارس با همکاری دانشگاه شیراز با توجه به شیوع گسترده بیماری کرونا در جهان انجام شده است، کسب و کارهای گردشگری، ضررهای وارده از شیوع بیماری و نیز ارائه برخی مدل‌ها و راهبردهای پیشنهادی برای برون‌رفت از این دوره برای رونق مجدد گردشگری کشور بررسی شد. کووید-19 دنیا را با بحران سلامت پیش بینی نشدهای مواجه کرده است که تاثیر عمیقی روی جوامع داشته و بخش گردشگری از جمله بخش‌هایی است که تاثیر شدیدی از این بیماری پذیرفته است. بخش گردشگری در کنار ستاد مقابله با ویروس کرونا، وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی و سازمان بهداشت جهانی، اقدامات لازم را انجام میدهد تا پاسخ هماهنگ و موثری در مقابله با این بیماری انجام شود. علاوه بر رعایت دستورالعمل‌های ستاد مقابله با کرونا و ایجاد محدودیت در فعالیتهای این صنعت، آمادگی و همبستگی این بخش را در پشتیبانی از پاسخ به فوریت کنونی سلامت با در دسترس گذاشتن زیرساختهایشان برای قرنطینه افراد، میزبانی از فعالان مراقبت سلامت و یا تبدیل به واحدهای مراقبت سلامت قابل تحسین است با این وجود، گردشگری در میان بخش هایی است که بیشترین تاثیر را از این بحران داشته و با توجه به میلیونها شغلی که در معرض خطر قرار دارند، پشتیبانی فوری مورد نیاز است. مطابق گزارش سازمان جهانی گردشگری در مورد محدودیت‌های سفر مرتبط با کووید 19 ،از تاریخ 6 آوریل، حدود 96 ٪از کل مقصد در سراسر جهان محدودیت‌های سفر را در پاسخ به بیماری همه‌گیر معرفی کرده‌اند. حدود ٪43(90 مقصد) مرزهای خود را به طور کامل یا جزئی بسته‌اند. حدود ٪21(44 مقصد) ممنوعیت سفر را برای مسافرینی که از بعضی از مقصدها تحت تأثیر کووید 19 قرار گرفته اند، معرفی کرده‌اند و حدود ٪27 (56 مقصد) پروازهای بین‌المللی یا جزئی را به مقصد متوقف کرده‌اند. پیش‌بینی از بین رفتن 1 میلیون شغل هر روز بیکاری 100 میلیون نفر در بخش سفر و گردشگری در جهان، بیش از 63 میلیون ضرر شغلی منطقه آسیا و اقیانوسیه، لغو یا به تاخیر افتادن رویداد هایی چون نمایشگاه گردشگری برلین، بازی‌های المپیک و ...اخراج یک نفر به ازای 5 کارمند آژانسهای مسافرتی آلمان صورت گرفت. گردشگری، یک بخش حساس به نیروی کار است و در واقع یکی از بخش‌هایی است به شدت تحت تاثیر ریسک در کل زنجیره ارزش آن قرار دارد. این امر به شدت بر گروه‌های آسیب‌پذیرتر جامعه مانند زنان، جوانان و جوامع روستایی تاثیر می‌گذارد. بنابراین گردشگری نیاز به پشتیبانی فوری و بسته‌های خاص دارد تا مشاغل را حفظ کرده و ظرفیت در بازار و پیامدهای فوری این بحران را مدیریت کند. این گزارش به دنبال تعیین نقش دولت، بخش خصوصی و مردم در راهبری فوریت اقتصادی و اجتماعی کووید 19 در بخش گردشگری است. در انتها راهکارهایی پیشنهاد می‌شود که بر مبنای تحلیل‌های کیفی تدوین شده است با این حال، تا جایی که ممکن باشد، راهکارهای ارائه شده به کاهش تاثیر این بحران کمک کرده، و ترمیم گردشگری را تضمین کرده و به این بخش اجازه می‌دهد تا بازیابی اقتصادی گسترده‌تری را به وجود آورد. در این حالت بسته شدن کل شهرها و کشورها، و اعمال محدودیت‌ها و ممنوعیت‌های سفرها، بخش‌های گردشگری را به حالت تعلیق درآورده است، از بزرگترین شرکت‌های هواپیمایی تا کوچکترین هتل‌ها و متل‌ها در جوامع روستایی، ضرر کرده‌اند، تاثیر اقتصادی همانند تاثیر اجتماعی، بر معیشت فعالان حوزه گردشگری تاثیر داشته است، و همچنین خانواده‌های آن‌ها و کل جوامع را در برگرفته است. در دنیای زنجیره‌های تامین عظیم، این تاثیر نه تنها در خود بخش گردشگری، بلکه در بخش‌های دیگر هم حس می‌شود، از جمله کشاورزی، ساخت و ساز، امور مالی و فناوری. گردشگری یک بخش اشتغال‌زا است و محل تامین معیشت و زندگی برای بسیاری از اقتصادها در همه کشورهاست .گردشگری یک محل استخدام خوب و مهم برای گروه‌های آسیب‌پذیرتر از جمله زنان و جوانان است. در سال 2019 ،این بخش تامین کننده 30 درصد صادرات خدمات دنیا )5.1 تریلیون دلار( و تا 45 درصد کل صادرات خدمات در کشورهای در حال توسعه بوده است. شایان ذکر است؛ گردشگری دارای ظرفیت انکارناپذیر برای بازگشت و بازیابی دیگر بخش‌ها است، گردشگری مشارکت مستقیم )و از طریق تاثیر چندگانه آن به صورت غیر مستقیم( در ایجاد مشاغل و بازیابی اقتصادی نقش مهمی دارد.بحران‌های گذشته نشان داده است که ظرفیت گردشگری را برای بازگشت پرقدرت و سریع پس از بحران بسیار زیاد است. بازیابی گردشگری می‌تواند بازده عظیمی در کل اقتصاد داشته باشد. همچنین گردشگری نقش مهمی در تبادل فرهنگی و حرکت به سمت صلح دارد و با تبعیض و قضاوت مبارزه می‌کند. این ظرفیت‌ها برای بازیابی جامعه می‌تواند بسیار نقش‌آفرین باشد و اکنون گردشگری بار دیگر عزم خود را جزم کرده است تا به عرصه ارزآوری و رونق اقتصاد بازگردد.