به گزارش سفرنیوز، پروژه تعیین عرصه و پیشنهاد حریم موشه‌لان تپه (اسماعیل‌آباد) ساوجبلاغ که به‌منظور ارائه ضوابط حفاظتی مناسب برای این محوطه انجام گرفت علاوه بر لایه‌های باستانی، داده‌های سفالی و استخوانی متعلق به هزاره پنجم پیش از میلاد، به کشف شش ظرف کامل سفالی احتمالاً متعلق به یک تدفین هزاره پنجمی منجر شد.
سیاوش سراقی سرپرست هیئت باستان‌شناسی با اعلام این خبر گفت: «موشه‌لان تپه (اسماعیل‌آباد) یکی از محوطه‌های شاخص هزاره پنجمی حوزه فلات مرکزی است که در استان البرز، شهرستان ساوجبلاغ، دهستان سعیدآباد،سه کیلومتری غرب روستای اسماعیل‌آباد و در شمال شرق روستای احمدآباد واقع شده است.»
این باستان‌شناس با بیان اینکه موشه‌لان تپه (اسماعیل‌آباد) برای نخستین بار در سال 37-1336 هجری شمسی توسط حاکمی و سپس در سال 1356 توسط معصومه نوایی کاوش شد، خاطرنشان کرد: «طول این محوطه توسط حاکمی 160 متر، عرض آن 100 متر و ارتفاعش از سطح زمین‌های اطراف حدود سه متر برآورد شده است.»
سراقی تصریح کرد: «با توجه به مطالعات انجام شده در این محوطه 10 طبقه معماری، گورها و داده‌های سفالی متعلق به هزاره پنجم و چهارم ق.م شناسایی شده و به‌طور کلی می‌توان گفت ضخامت آثار باستانی موشه‌لان تپه حدود 6/70 متر است.»
او اظهار داشت: «این محوطه باستانی در تاریخ 1356/10/5 به شماره 544، توسط یزدان کوشافر در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید و در سال 1387 با پلاک ثبتی 82 اصلی به تملک سازمان میراث‌فرهنگی درآمد و در سال 1381 توسط ابوالقاسم حاتمی سرپرست هیئت بررسی و شناسایی شهرستان ساوجبلاغ مورد بررسی قرار گرفت.»
سرپرست هیئت باستان‌شناسی موقعیت جغرافیایی (واقع شدن در مسیر کریدور طبیعی دشت تهران – قزوین)، وسعت استقرار و ضخامت قابل‌توجه نهشته‌ها باستانی و وجود آثار فرهنگی از هزاره پنجم و چهارم پیش از میلاد را سبب اهمیت اسماعیل‌آباد در مطالعات باستان‌شناختی کشور به‌ویژه حوزه فلات مرکزی دانست.
او گفت: «در حال حاضر با گسترش و توسعه روزافزون بافت روستایی، عبور جاده آسفالته، لوله‌های گاز، تیرهای انتقال برق در روی عرصه در ضلع شمالی و غربی و ساخت‌وسازهای غیرمجاز (پروژه ویلاسازی) اهالی منطقه به‌خصوص در ضلع شرقی و جنوبی، تپه در شرایط حفاظتی نامناسبی قرار گرفته است.»
سراقی تصریح کرد: «از این رو برای مشخص کردن وضعیت عرصه و حریم موشه‌لان تپه و ارائه ضوابط حفاظتی مناسب برای آن، هیئتی با مجوز پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری عملیات گمانه‌زنی به‌منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حریم محوطه تاریخی موشه‌لان تپه را آغاز کرد.»
او گفت: «هیئت باستان‌شناسی عملیات تعیین عرصه را با ایجاد 26 گمانه پیرامون محوطه در اضلاع مختلف انجام داد که خوشبختانه در نتیجه این گمانه‌زنی علاوه بر لایه‌های باستانی، داده‌های سفالی و استخوانی متعلق به هزاره پنجم پیش از میلاد، شش ظرف کامل سفالی احتمالا متعلق به یک تدفین هزاره پنجمی شامل ظروف پایه‌دار، خمره‌های سفالی و ظروفی با آبریز ناودانی شکل قرمز با نقوش هندسی و حیوانی (نقش بز) دوره چشمه‌علی که در نوع خود منحصربه‌فرد بوده به دست آمد.»
سرپرست هیئت باستان‌شناسی خاطرنشان کرد: «پژوهش حاضر نشان داد که بر خلاف توپوگرافی محوطه و اظهارنظرهای گذشته ابعاد محوطه بیش از آن چیزی است که قبلا ارائه شده و محوطه موشه‌لان تپه در جهت شرقی‌غربی کشیده شده و متأسفانه بخش عمده‌ای از آن در ضلع غربی به‌طور کلی تسطیح شده و توسط اهالی منطقه به باغات و پروژه ویلاسازی اختصاص یافته است.»
