به گزارش سفرنیوز، مدیر پایگاه میراث جهانی فیروزآباد و سروستان گفت: «قرار گرفتن مجموعههای جهانی منظر ساسانیان فارس در فهرست یونسکو، بیش از یک دهه فعالیت گسترده به دنبال داشت.»
بهگزارش میراثآریا بهنقل از روابطعمومی ادارهکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی استان فارس، علیرضا عسگری چاوردی در نشست تخصصی ابعاد حقوقی محوطههای میراث جهانی یونسکو در بخش از سخنان خود اظهار کرد: «قرار گرفتن مجموعههای جهانی منظر ساسانیان این استان در فهرست یونسکو، بیش از یک دهه فعالیت گسترده بهدنبال داشت و امروز وارد یک عرصه جدید شدهایم که برای توسعه پایدار آن نیازمندیم ابعاد حقوقی حفظ این میراثفرهنگی را تبیین کنیم.»
او در ادامه به ارائه پیشنهادهایی در جهت حفظ میراثفرهنگی پرداخت و تصریح کرد: «بهروز کردن قوانین با نگاه توسعه پایدار، بهرهگیری از ظرفیتهای سایر دستگاهها و تأکید و ابلاغ قوانین در شوراهای برنامهریزی استانها به ذینفعان، ازجمله راهکارهای موجود است.»
بنا بر این گزارش در ادامه مهتا محق نماینده دفتر منطقهای یونسکو در تهران پیام رئیس این دفتر را به زبان انگلیسی برای حاضران قرائت کرد، در پیام آقای کولاکوفسکی آمده است: «افتخار بزرگی است که این کارگاه بینالمللی امروز در شهر زیبای شیراز برگزار شده است که نتیجه ماهها تلاش جمهوری اسلامی ایران بوده است و من بهنوبه خودم خوشآمد میگویم به میهمانان خارجی و مطمئنم از میهماننوازی ایرانی لذت خواهید برد. به درخواست برگزارکنندگان من کمی از تجربیات موفق بهکارگیری تفاهمنامه حفاظت از آثار تاریخی و طبیعی یونسکو که در سال 1972 به امضاء رسیده در نقاط مختلف دنیا صحبت خواهم کرد.
همانگونه که مطلع هستید در 17 نوامبر 1972 تفاهمنامه حفاظت از میراث طبیعی و تاریخی جهانی توسط مجمع عمومی یونسکو پذیرفته شد، اینیک تفاهمنامه بینالمللی و قانونی بیهمتا برای حفاظت از میراث تاریخی و میراث طبیعی است.»
هدف از این تفاهمنامه حفاظت از میراث بیهتای جهانی و ارزشهای آن برای نسلهای آینده است و طی 45 سال گذشته کشورهایی از سرتاسر برای اضافه نمودن آثار خود به فهرست جهانی تلاش کردهاند.
او گفت: «برای ایجاد اطمینان از فعالیتهای حفاظتی، باید محوطههای تاریخی جهانی هوشمندانه مورداستفاده قرار گیرد و بخش دولتی در حد امکان مداخله فعال داشته باشند.»
کولاکوفسکی اضافه کرد: «ثبتهای جهانی و فرهنگی باید منجر به اثرگذاری مثبت در زندگی مردم و جوامع شود و آموزش منابع انسانی و جوامع محلی بهصورت حرفهای صورت پذیرفت.»
وی خاطرنشان کرد: «منافع میراثهای جهانی بر آگاهی جوامع محلی خواهد افزود و مقیاسهای حفاظتی را ارتقا خواهد داد و برنامههای مدیریتی را تقویت میکند و کمکهای مالی بینالمللی را جذب میکند و ضمن جذب حمایتهای فنی و مشاور ای، افزایش تعداد گردشگران درپی خواهد داشت.»