به گزارش سفرنیوز، عضو هیئت‌علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری از وجود 7هزار کتیبه به زبان فارسی در هند خبر داد.
مرتضی رضوانفر در نشست تخصصی و نمایشگاه «میراث هنری ایران و قفقاز با تأکید بر کتیبه‌ها و تزیینات معماری»به بیان گوشه ای از این پروژه میدانی که طی چند سال اخیر در کشورهای چین، تانزانیا، کنیا، ترکیه، جمهوری آذربایجان، هندوستان، ارمنستان و قفقازِ روسیه، توسط وی صورت گرفته پرداخت.
او با بیان این که پروژه میراث مشترک ایران فرهنگی از پنج سال پیش آغاز شده است، گفت: «این پروژه از جایی شکل گرفت که وزارت امور خارجه اعلام کرد در بعضی از کشورها مانند ازبکستان، ترکمنستان، ارمنستان و... کتیبه‌های فارسی‌زبان را به بهانه‌های گوناگون از جای اصلی شان برمی‌دارند و یا کتیبه‌هایی به زبان‌های دیگر جایگزین آن ها می‌کنند.»
عضو هیئت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، با اشاره به وجود 7هزار کتیبه به زبان فارسی در هند و عدم توجه به آن ها اظهار داشت: «تحقیقات انجام شده در قالب این پروژه میدانی بسیار خاص بود و برای نیل به این هدف بزرگ، یاری رایزن‌های فرهنگی ایران در کشورهای مختلف و بعضی سفارت‌خانه‌ها بسیار شایان توجه است.»
او در ادامه با ارائه تصاویری از کتیبه‌ها و بنانوشته‌های بررسی‌شده به اهمیت زبان فارسی در جهان اشاره کرد و گفت: «عثمانی‌ها زبان فارسی را به اروپای شرقی برده اند به نحوی که این منطقه مملو از کتیبه‌هایی به زبان فارسی است زیرا زبان فارسی زبان میانجی آن روزگاران بوده و سند این ادعا، نامه‌ای است که در موزه واتیکان وجود دارد.»
رضوانفر افزود: «در این نامه که امپراتور چین برای پاپ اعظم اروپا نگاشته بیان شده که امپراتور چین نامه را به زبان‌های مغولی و چینی نیز نوشته، اما احتمال داده که در دربار واتیکان کسی نتواند خط چینی و مغولی را بخواند بنابراین نامه را به زبان فارسی نیز نوشته و درآن آورده که نامه را به زبان فارسی نیز نوشته‌ام،زیرا زبان جهانی است.»
وی همچنین درباره اهمیت و جایگاه شعر و زبان فارسی با اشاره به تصاویر کتیبه‌ها گفت: «عثمانی و صفویه دشمن بودند، اما نکته جالب این است که هر دوی آن ها از یک کتیبه و یک شعر به زبان فارسی برای سردر دربار خود استفاده کرده‌اندکه این امر نشان‌دهنده جایگاه والای زبان فارسی به‌عنوان زبانی جهانی فارغ از سیاست و حکومت و جنگ است.»
مسعود ناصری، مدیرکل امور هنری فرهنگستان هنر و دبیر این نشست نیز گفت: «در همه‌جای جهان اشتراکات فرهنگی مانند دین، ادبیات، آئین، شعر، اسطوره و هنر، بین اقوام و ملیت‌های مختلف وجود دارد، اما وقتی این اشتراکات زیاد شود و به‌طور پیوسته باشد، می‌توانیم آنها را به نام هایی نظیر جهان شرق، جهان غرب، جهان اسلام و... .نام‌گذاری کنیم که ایرانِ فرهنگی نیز به همین شکل نام‌گذاری شده است.»
در انتهای این نشست، با حضور شرکت‌کنندگان و استادان، نمایشگاه تصاویر آثار و کتیبه‌های فارسی زبان قفقاز گشایش یافت.
در این نمایشگاه که حاصل یک پروژه پژوهشیِ فراملی ـ منطقه‌ای است، میراث مشترک ایران و قفقاز با تکیه بر کتیبه‌ها و تزیینات معماری از زبان تصاویر به نمایش در آمده است
